Een moeilijke start en om eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat in een boek van "De koningin van de feelgood" naamsverwarring zou optreden en kleine foutjes zouden sluipen. Dat maakt dat ik wat langer dan normaal over het leesproces heb gedaan. Het verhaal is mooi, plattelands en trekt zeker aan. Alles bij elkaar vond ik wel dat er iets teveel personages in werden beschreven, waardoor het moeilijker volgen werd. De sfeer die echter in dit boek hangt leunt zeer sterk aan bij het beeld dat ik heb van het Engelse platteland en de gemoedelijkheid van de mensen. 

Het tweede deel van de serie "Het Weense koffiehuis" is ook hier een schot in de roos. Waar het soms kan tegenvallen na een sterk eerste boek, is dit opnieuw een heerlijk boek. Het houdt het midden tussen fictie, geschiedenis alsook een vleugje filosofie.

Het leuke aan lezen is dat je kan omschakelen naar verschillende genres, fictie of non-fictie en over elk onderwerp dat je voorkeur wegdraagt wel het juiste boek vindt.

Dit boek vond ik heerlijk en staat ergens bovenaan mijn lijstje van 'goede feelgood'. Je krijgt een heerlijk beeld van zowel de streek in Italië, liefde op latere leeftijd, op het eerste gezicht en vertwijfeling over wat vriendschap of liefde is.

Het is heel moeilijk om hier een correct oordeel te vellen over dit boek vind ik. Het komt een beetje amateuristisch, kinderachtig over. Een van de redenen hiervoor is dat het in de tegenwoordige tijd is geschreven en naar mijn mening is dit zeer storend. Eigenlijk gebeurt er in het hele verhaal ook zeer weinig, er is geen spanning, geen vordering laat staan iets dat boeit om verder te lezen. Je kan eigenlijk alleen zeggen dat het gaat om katten die opgevangen worden, en er komen er steeds meer bij. Punt.

OOOh dankjewel Mirjam Mieserius voor dit heerlijke boek. Ik ben erdoor gevlogen. Het was zo vlot dat ik het amper kon wegleggen. Het is zeer mooi beschreven hoe verschillende gevoelens met iemands persoonlijkheid aan de haal kunnen gaan, die persoon kan bespelen en de moeilijkste beslissingen naar boven kan laten komen. Zeker bij de impulsieve en wispelturige Lizzy is dat het geval. Zeer leerrijk is de moeder-dochter relatie die op de helling staat, maar op een subtiele manier de juiste richting wordt opgestuurd en tot slot de relatie vriendschap of liefde tot rare inzichten kan brengen. Veel van wat er in mijn leven is voorgevallen kan ik wel ergens in het verhaal plaatsen. Het maakt het mooi en tastbaar, zonder klef aan te voelen. De reis die ik de voorbije dagen heb ondernomen, laat me nog meer tot rust komen in MIJN Frankrijk. Bedankt hiervoor.

Het is heel moeilijk om hier een recensie over te schrijven. Ik kan het geheel gewoon samenvatten als nietszeggend, langdradig, herhalend en uiteindelijk zo enerverend dat ik, buiten mijn gewoonte om, op pagina 188 gestopt ben en het boek voorgoed aan de kant heb gelegd.

Wat begon als een vlot leesbaar verhaal, is geëindigd in een slepende worsteling. De aanzet was veelbelovend, het verhaal op zich is zeker niet slacht, maar de afwerking is zeer voorspellend en simplistisch. De boodschap dat men in het leven moet doen wat men graag doet is zeer duidelijk, je kan inderdaad je eigen succes maken, maar zo makkelijk ligt het natuurlijk in werkelijkheid niet. Daarom is het inderdaad wel feelgood, niks mis mee, in tegendeel, maar de persoon van Liam wordt zeer flauw neergezet, en bovendien komt er enorm veel herhaling aan te pas. 

Dankzij Luitingh-Sijthof mocht ik de nieuwe Lisette Jonckman "En wat dan liefde is" lezen. Als je van een sneltrein spreekt, daar heb ik me de laatste 3 dagen op geacht ! Het boek neem van in het begin een enorme vaart en sleept je gewoon mee. Aan actie zeker geen tekort en dat gaat de bijna 400 pagina's gewoon aan een stuk door. Voor mij als Vlaamse 50+er was de zeer verrijkende taal, meet een explosie aan nieuwe Nederlandse uitdrukkingen een echte verrijking. De levensstijl die werd besproken was evenmin bekend terrein en dat maakte dat ik toch af en toe op adem moest komen. De studiesituatie is tussen beide landen zeer verschillend, maar ik vond het top dat ik er op deze manier wat extra over te weten kon komen.Toch vond ik het verhaal zo meeslepend dat ik niet kon stoppen om naar het slot te komen. En dat is zeker niet negatief bedoeld. Hoewel de dosis sex die er in het boek besproken wordt soms voor mij een tikkeltje teveel werd, vond ik de inhoud en boodschap nieuw en gedurfd. Niet vaak komen lesbische relaties aan bod in Nederlandse feelgood en ik kan enkel zeggen : fijn om de verscheidenheid ook hier eindelijk zijn intrede te laten maken. Het is prachtig dat er een mooi opvangnet wordt beschreven zoals ouders moeten reageren op de kinderwensen en -gevoelens. Vaak wordt er over de volledige inhoud van dit verhaal gefilosofeerd, gepraat in talkshows en vooral nagedacht, maar zelden zie ik het zo mooi en levensecht uitgeschreven. 

Aangrijpend, verslavend en mooi. Wat een prachtig boek. Het is natuurlijk moeilijk om een boek met dit onderwerp mooi te vinden, maar het verhaal zuigt je werkelijk naar de volgende pagina's. Hoewel het naar mijn zin wat langzaam op gang komt, is het prachtig en beeldend hoe hard de oorlog voor iedereen was. Het is natuurlijk raar om te vatten hoezeer de overlevingsdrang en het behoud, mensen soms kan drijven tot harde feiten. Maar o zo mooi om te lezen dat ondanks alles er mensen in de liefde bleven geloven in deze verschrikkelijke omstandigheden. Het verhaal in het heden van Kyra in de hedendaagse tijd is wel verweven met het verleden, maar speelt eigenlijk maar een kleine bijrol. Toch vond ik het leuk dat ook in haar levenslijn hoop en nieuwe inzichten zich voordoen. Als ik toch iets moet aanhalen dat ik misschien net iets minder vond, was het haar verhaallijn die vaak repeterend overkwam, zonder echt vooruitgang te boeken, doch dat wordt dan wel op het laatste goedgemaakt. 

Wat een heerlijk gevoel hou ik over aan dit boek. Het is alsof de gelukzaligheid over je heen vloeit en je even lyrisch wordt als de schrijver van dit boek. De levenswijsheden die hierin onderliggend beschreven worden, zijn zo mooi ! Als ouder ga je dingen ook anders bekijken vind ik. De schrijfstijl is heel zacht maar intrigerend en je wordt gewoon in de sfeer gezogen. Dit is inderdaad een heel nieuwe vorm van feelgood. Ik vind het boek rustgevend, maar ook inzichtgevend, als dat al een woord is. Je moet het leven niet laten bepalen dor het verleden, je moet vooruitkijken en lerend omgaan met wat je in het verleden heeft geraakt. 

Weerom een boek dat je 'pakt'. Toch heb ik het maar 3 sterren gegeven, zowel op Hebban als op Goodreads.

Een moeilijke start en om eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat in een boek van "De koningin van de feelgood" naamsverwarring zou optreden en kleine foutjes zouden sluipen. Dat maakt dat ik wat langer dan normaal over het leesproces heb gedaan. Het verhaal is mooi, plattelands en trekt zeker aan. Alles bij elkaar vond ik wel dat er iets teveel personages in werden beschreven, waardoor het moeilijker volgen werd. De sfeer die echter in dit boek hangt leunt zeer sterk aan bij het beeld dat ik heb van het Engelse platteland en de gemoedelijkheid van de mensen. 

Het tweede deel van de serie "Het Weense koffiehuis" is ook hier een schot in de roos. Waar het soms kan tegenvallen na een sterk eerste boek, is dit opnieuw een heerlijk boek. Het houdt het midden tussen fictie, geschiedenis alsook een vleugje filosofie.

Het leuke aan lezen is dat je kan omschakelen naar verschillende genres, fictie of non-fictie en over elk onderwerp dat je voorkeur wegdraagt wel het juiste boek vindt.

Dit boek vond ik heerlijk en staat ergens bovenaan mijn lijstje van 'goede feelgood'. Je krijgt een heerlijk beeld van zowel de streek in Italië, liefde op latere leeftijd, op het eerste gezicht en vertwijfeling over wat vriendschap of liefde is.

Het is heel moeilijk om hier een correct oordeel te vellen over dit boek vind ik. Het komt een beetje amateuristisch, kinderachtig over. Een van de redenen hiervoor is dat het in de tegenwoordige tijd is geschreven en naar mijn mening is dit zeer storend. Eigenlijk gebeurt er in het hele verhaal ook zeer weinig, er is geen spanning, geen vordering laat staan iets dat boeit om verder te lezen. Je kan eigenlijk alleen zeggen dat het gaat om katten die opgevangen worden, en er komen er steeds meer bij. Punt.

OOOh dankjewel Mirjam Mieserius voor dit heerlijke boek. Ik ben erdoor gevlogen. Het was zo vlot dat ik het amper kon wegleggen. Het is zeer mooi beschreven hoe verschillende gevoelens met iemands persoonlijkheid aan de haal kunnen gaan, die persoon kan bespelen en de moeilijkste beslissingen naar boven kan laten komen. Zeker bij de impulsieve en wispelturige Lizzy is dat het geval. Zeer leerrijk is de moeder-dochter relatie die op de helling staat, maar op een subtiele manier de juiste richting wordt opgestuurd en tot slot de relatie vriendschap of liefde tot rare inzichten kan brengen. Veel van wat er in mijn leven is voorgevallen kan ik wel ergens in het verhaal plaatsen. Het maakt het mooi en tastbaar, zonder klef aan te voelen. De reis die ik de voorbije dagen heb ondernomen, laat me nog meer tot rust komen in MIJN Frankrijk. Bedankt hiervoor.

Het is heel moeilijk om hier een recensie over te schrijven. Ik kan het geheel gewoon samenvatten als nietszeggend, langdradig, herhalend en uiteindelijk zo enerverend dat ik, buiten mijn gewoonte om, op pagina 188 gestopt ben en het boek voorgoed aan de kant heb gelegd.

Wat begon als een vlot leesbaar verhaal, is geëindigd in een slepende worsteling. De aanzet was veelbelovend, het verhaal op zich is zeker niet slacht, maar de afwerking is zeer voorspellend en simplistisch. De boodschap dat men in het leven moet doen wat men graag doet is zeer duidelijk, je kan inderdaad je eigen succes maken, maar zo makkelijk ligt het natuurlijk in werkelijkheid niet. Daarom is het inderdaad wel feelgood, niks mis mee, in tegendeel, maar de persoon van Liam wordt zeer flauw neergezet, en bovendien komt er enorm veel herhaling aan te pas. 

Dankzij Luitingh-Sijthof mocht ik de nieuwe Lisette Jonckman "En wat dan liefde is" lezen. Als je van een sneltrein spreekt, daar heb ik me de laatste 3 dagen op geacht ! Het boek neem van in het begin een enorme vaart en sleept je gewoon mee. Aan actie zeker geen tekort en dat gaat de bijna 400 pagina's gewoon aan een stuk door. Voor mij als Vlaamse 50+er was de zeer verrijkende taal, meet een explosie aan nieuwe Nederlandse uitdrukkingen een echte verrijking. De levensstijl die werd besproken was evenmin bekend terrein en dat maakte dat ik toch af en toe op adem moest komen. De studiesituatie is tussen beide landen zeer verschillend, maar ik vond het top dat ik er op deze manier wat extra over te weten kon komen.Toch vond ik het verhaal zo meeslepend dat ik niet kon stoppen om naar het slot te komen. En dat is zeker niet negatief bedoeld. Hoewel de dosis sex die er in het boek besproken wordt soms voor mij een tikkeltje teveel werd, vond ik de inhoud en boodschap nieuw en gedurfd. Niet vaak komen lesbische relaties aan bod in Nederlandse feelgood en ik kan enkel zeggen : fijn om de verscheidenheid ook hier eindelijk zijn intrede te laten maken. Het is prachtig dat er een mooi opvangnet wordt beschreven zoals ouders moeten reageren op de kinderwensen en -gevoelens. Vaak wordt er over de volledige inhoud van dit verhaal gefilosofeerd, gepraat in talkshows en vooral nagedacht, maar zelden zie ik het zo mooi en levensecht uitgeschreven. 

Aangrijpend, verslavend en mooi. Wat een prachtig boek. Het is natuurlijk moeilijk om een boek met dit onderwerp mooi te vinden, maar het verhaal zuigt je werkelijk naar de volgende pagina's. Hoewel het naar mijn zin wat langzaam op gang komt, is het prachtig en beeldend hoe hard de oorlog voor iedereen was. Het is natuurlijk raar om te vatten hoezeer de overlevingsdrang en het behoud, mensen soms kan drijven tot harde feiten. Maar o zo mooi om te lezen dat ondanks alles er mensen in de liefde bleven geloven in deze verschrikkelijke omstandigheden. Het verhaal in het heden van Kyra in de hedendaagse tijd is wel verweven met het verleden, maar speelt eigenlijk maar een kleine bijrol. Toch vond ik het leuk dat ook in haar levenslijn hoop en nieuwe inzichten zich voordoen. Als ik toch iets moet aanhalen dat ik misschien net iets minder vond, was het haar verhaallijn die vaak repeterend overkwam, zonder echt vooruitgang te boeken, doch dat wordt dan wel op het laatste goedgemaakt. 

Wat een heerlijk gevoel hou ik over aan dit boek. Het is alsof de gelukzaligheid over je heen vloeit en je even lyrisch wordt als de schrijver van dit boek. De levenswijsheden die hierin onderliggend beschreven worden, zijn zo mooi ! Als ouder ga je dingen ook anders bekijken vind ik. De schrijfstijl is heel zacht maar intrigerend en je wordt gewoon in de sfeer gezogen. Dit is inderdaad een heel nieuwe vorm van feelgood. Ik vind het boek rustgevend, maar ook inzichtgevend, als dat al een woord is. Je moet het leven niet laten bepalen dor het verleden, je moet vooruitkijken en lerend omgaan met wat je in het verleden heeft geraakt. 

Weerom een boek dat je 'pakt'. Toch heb ik het maar 3 sterren gegeven, zowel op Hebban als op Goodreads.

Een moeilijke start en om eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat in een boek van "De koningin van de feelgood" naamsverwarring zou optreden en kleine foutjes zouden sluipen. Dat maakt dat ik wat langer dan normaal over het leesproces heb gedaan. Het verhaal is mooi, plattelands en trekt zeker aan. Alles bij elkaar vond ik wel dat er iets teveel personages in werden beschreven, waardoor het moeilijker volgen werd. De sfeer die echter in dit boek hangt leunt zeer sterk aan bij het beeld dat ik heb van het Engelse platteland en de gemoedelijkheid van de mensen. 

Het tweede deel van de serie "Het Weense koffiehuis" is ook hier een schot in de roos. Waar het soms kan tegenvallen na een sterk eerste boek, is dit opnieuw een heerlijk boek. Het houdt het midden tussen fictie, geschiedenis alsook een vleugje filosofie.

Het leuke aan lezen is dat je kan omschakelen naar verschillende genres, fictie of non-fictie en over elk onderwerp dat je voorkeur wegdraagt wel het juiste boek vindt.

Dit boek vond ik heerlijk en staat ergens bovenaan mijn lijstje van 'goede feelgood'. Je krijgt een heerlijk beeld van zowel de streek in Italië, liefde op latere leeftijd, op het eerste gezicht en vertwijfeling over wat vriendschap of liefde is.

Het is heel moeilijk om hier een correct oordeel te vellen over dit boek vind ik. Het komt een beetje amateuristisch, kinderachtig over. Een van de redenen hiervoor is dat het in de tegenwoordige tijd is geschreven en naar mijn mening is dit zeer storend. Eigenlijk gebeurt er in het hele verhaal ook zeer weinig, er is geen spanning, geen vordering laat staan iets dat boeit om verder te lezen. Je kan eigenlijk alleen zeggen dat het gaat om katten die opgevangen worden, en er komen er steeds meer bij. Punt.

OOOh dankjewel Mirjam Mieserius voor dit heerlijke boek. Ik ben erdoor gevlogen. Het was zo vlot dat ik het amper kon wegleggen. Het is zeer mooi beschreven hoe verschillende gevoelens met iemands persoonlijkheid aan de haal kunnen gaan, die persoon kan bespelen en de moeilijkste beslissingen naar boven kan laten komen. Zeker bij de impulsieve en wispelturige Lizzy is dat het geval. Zeer leerrijk is de moeder-dochter relatie die op de helling staat, maar op een subtiele manier de juiste richting wordt opgestuurd en tot slot de relatie vriendschap of liefde tot rare inzichten kan brengen. Veel van wat er in mijn leven is voorgevallen kan ik wel ergens in het verhaal plaatsen. Het maakt het mooi en tastbaar, zonder klef aan te voelen. De reis die ik de voorbije dagen heb ondernomen, laat me nog meer tot rust komen in MIJN Frankrijk. Bedankt hiervoor.

Het is heel moeilijk om hier een recensie over te schrijven. Ik kan het geheel gewoon samenvatten als nietszeggend, langdradig, herhalend en uiteindelijk zo enerverend dat ik, buiten mijn gewoonte om, op pagina 188 gestopt ben en het boek voorgoed aan de kant heb gelegd.

Wat begon als een vlot leesbaar verhaal, is geëindigd in een slepende worsteling. De aanzet was veelbelovend, het verhaal op zich is zeker niet slacht, maar de afwerking is zeer voorspellend en simplistisch. De boodschap dat men in het leven moet doen wat men graag doet is zeer duidelijk, je kan inderdaad je eigen succes maken, maar zo makkelijk ligt het natuurlijk in werkelijkheid niet. Daarom is het inderdaad wel feelgood, niks mis mee, in tegendeel, maar de persoon van Liam wordt zeer flauw neergezet, en bovendien komt er enorm veel herhaling aan te pas. 

Dankzij Luitingh-Sijthof mocht ik de nieuwe Lisette Jonckman "En wat dan liefde is" lezen. Als je van een sneltrein spreekt, daar heb ik me de laatste 3 dagen op geacht ! Het boek neem van in het begin een enorme vaart en sleept je gewoon mee. Aan actie zeker geen tekort en dat gaat de bijna 400 pagina's gewoon aan een stuk door. Voor mij als Vlaamse 50+er was de zeer verrijkende taal, meet een explosie aan nieuwe Nederlandse uitdrukkingen een echte verrijking. De levensstijl die werd besproken was evenmin bekend terrein en dat maakte dat ik toch af en toe op adem moest komen. De studiesituatie is tussen beide landen zeer verschillend, maar ik vond het top dat ik er op deze manier wat extra over te weten kon komen.Toch vond ik het verhaal zo meeslepend dat ik niet kon stoppen om naar het slot te komen. En dat is zeker niet negatief bedoeld. Hoewel de dosis sex die er in het boek besproken wordt soms voor mij een tikkeltje teveel werd, vond ik de inhoud en boodschap nieuw en gedurfd. Niet vaak komen lesbische relaties aan bod in Nederlandse feelgood en ik kan enkel zeggen : fijn om de verscheidenheid ook hier eindelijk zijn intrede te laten maken. Het is prachtig dat er een mooi opvangnet wordt beschreven zoals ouders moeten reageren op de kinderwensen en -gevoelens. Vaak wordt er over de volledige inhoud van dit verhaal gefilosofeerd, gepraat in talkshows en vooral nagedacht, maar zelden zie ik het zo mooi en levensecht uitgeschreven. 

Aangrijpend, verslavend en mooi. Wat een prachtig boek. Het is natuurlijk moeilijk om een boek met dit onderwerp mooi te vinden, maar het verhaal zuigt je werkelijk naar de volgende pagina's. Hoewel het naar mijn zin wat langzaam op gang komt, is het prachtig en beeldend hoe hard de oorlog voor iedereen was. Het is natuurlijk raar om te vatten hoezeer de overlevingsdrang en het behoud, mensen soms kan drijven tot harde feiten. Maar o zo mooi om te lezen dat ondanks alles er mensen in de liefde bleven geloven in deze verschrikkelijke omstandigheden. Het verhaal in het heden van Kyra in de hedendaagse tijd is wel verweven met het verleden, maar speelt eigenlijk maar een kleine bijrol. Toch vond ik het leuk dat ook in haar levenslijn hoop en nieuwe inzichten zich voordoen. Als ik toch iets moet aanhalen dat ik misschien net iets minder vond, was het haar verhaallijn die vaak repeterend overkwam, zonder echt vooruitgang te boeken, doch dat wordt dan wel op het laatste goedgemaakt. 

Wat een heerlijk gevoel hou ik over aan dit boek. Het is alsof de gelukzaligheid over je heen vloeit en je even lyrisch wordt als de schrijver van dit boek. De levenswijsheden die hierin onderliggend beschreven worden, zijn zo mooi ! Als ouder ga je dingen ook anders bekijken vind ik. De schrijfstijl is heel zacht maar intrigerend en je wordt gewoon in de sfeer gezogen. Dit is inderdaad een heel nieuwe vorm van feelgood. Ik vind het boek rustgevend, maar ook inzichtgevend, als dat al een woord is. Je moet het leven niet laten bepalen dor het verleden, je moet vooruitkijken en lerend omgaan met wat je in het verleden heeft geraakt. 

Weerom een boek dat je 'pakt'. Toch heb ik het maar 3 sterren gegeven, zowel op Hebban als op Goodreads.