De titel en de flap spreken direct aan en het geheel leest dan ook zeer vlot weg. Als je soms wat dieper nadenkt mist het een beetje realiteitszin, zoals 'een Duitstalig boek kopen op een Nederlands eiland'. Het is natuurlijk allemaal makkelijk om te lezen hoe rijke mensen een scheiding regelen. Ook de voorstelling van de nieuwe liefde vind ik soms een beetje raar. In het begin wordt hij beschreven met donkere ogen en treurend en eenmaal in eigen land is dat zachte beeld van de man volledig verdwenen en krijg je een besluitloze rokkenjager voorgesteld, die dan uiteindelijk toch bij zijn 'ware' liefde terechtkomt.
Grammaticaal staat er ook op een van de eerste pagina's een serieuze lapsus in, waarbij de woorden van een zin door elkaar gehaspeld zijn, dus weer een betere proeflezers gezocht zou ik zeggen.
Inhoudelijk zou ik het zelf beter gevonden hebben als Inga wat meer vachtlust op relationeel vlak aan de dag had gelegd en pas langzaam overstag zou gaan, maar dat is een persoonlijk inslag natuurlijk. Ook de overgang van problemen op de zaak, hartaanval van de vader en de oorzaak hiervan worden volledig overgeslagen en met een brute overgang van de tienerkamer terug naar het hotel een beetje onder de mat geveegd.
Toch leest het geheel als een trein, maar voor mij mag het gerust wat diepzinniger.
Reactie plaatsen
Reacties